περί Α γ Α π Η σ φιλοσοφίεΣ

Posted on 6 Μαΐου, 2013

Μόλις μπήκαμε σε έναν μεγάλο ανοιξιάτικο κήπο. Ας απλώσουμε το χέρι μας, για να κάνουμε απαλά στην άκρη τα φύλλα ή αλλιώς ας πιούμε από το μαγικό νερό στην πέτρινη βρύση που στέκει αιώνες στη γωνία, ώστε να γίνουμε μικροί και να σκαρφαλώσουμε πάνω στους νευρώνες τους. Αυτά θα μας καλωσορίσουν ψιθυριστά. Σήμερα λένε πως έχεις ανάγκη να μιλήσεις για την αγάπη. Αναρωτιέσαι κι εσύ, αν υπάρχει ορισμός!

(βολευόμαστε πάνω στο μαξιλάρι ενός λουλουδιού λοιπόν!)

Τα πέταλα αυτού του λουλουδιού, που σήμερα μας φιλοξενεί, τραγουδούν πως η αγάπη είναι ξακουστή και φημισμένη. Σαν πολύτιμο διαμάντι, σαν κρυμμένο θησαυρό την αναζητούν οι άνθρωποι σε όλη τη γη! Οι καημένοι δεν διαθέτουν τυπικά στοιχεία.. Η αγάπη είναι άχρωμη, ασχημάτιστη, απρόσωπη και γενικότερα: ανυπόστατη. Παρόλαυτα (ανακάθεται ο μωβ ανθός μας στον μίσχο του), αποτελεί συναίσθημα και λαγοκοιμάται στις αφράτες καρδιές μας. Την προσδιορίζουμε πιο πολύ μέσα από τα αποτελέσματά της..

(αλλά καλύτερα να μάθουμε και την άποψη της μαργαρίτας που έχει κάνει πολλές συζητήσεις οι οποίες άρχιζαν κάπως έτσι: ”Μ’ αγαπά..-δε μ’ αγαπά”..)

Περπατάμε λίγο ανάμεσα από μολόχες, γιγάντιες φτέρες και ροζ τριανταφυλλιές, ώσπου βρίσκουμε τη μαργαρίτα. Έχει ακούσει τόσες φορές για τούτο το συναίσθημα που δείχνει μελαγχολική κι αφηρημένη. Έχει το βλέμμα της στραμμένο σε έναν πανσέ απέναντι, αλλά δεν τον βλέπει! Μιλάει αναστενάζοντας, χωρίς να μας κοιτάει.
<< Η αγάπη! Αγάπη είναι να σου χαρίζει χαρά κι ευχαρίστηση αυτό ή αυτός που αγαπάς, να σου εμπνέει τρυφερότητα, ενδιαφέρον, υποχώρηση, δημιουργία, κατανόηση, εμπιστοσύνη, ελευθερία, συντροφικότητα, χαμόγελο, λύπη, φόβο.. Η αγάπη μας κάνει καλύτερους και σοφότερους. Διαστέλλει το πνεύμα μας! Αν εξασκηθούμε στην αγάπη, ίσως βρούμε το νόημα της ζωής! Επιπλέον, το καλό με την αγάπη είναι ότι δεν λιγοστεύει, όταν έρθει αντιμέτωπη  με την απόσταση ή με τα χρόνια… >>

(τώρα, διακόπτει αναψοκοκκινισμένη μία ζωηρή, που πρέπει να’ ναι πνεύμα αντιλογίας και στέκεται πιο’ κεί)<< Ναι, αλλά αυτό το περιβόητο συναίσθημα δεν κάνει μόνο καλό στους ανθρώπους! Κάνει και κακό! Και πολύ μεγάλο μάλιστα.. Γιατί, ξέρεις πόσους πόντους ψήλωσα εγώ από τα δάκρυα που έσταξαν στο χώμα μου αυτοί που δεν αγαπήθηκαν; Η αγάπη πονάει θλιβερά και είναι άδικη, επειδή μπορεί κάποιος να αγαπάει πολύ κάποιον κι ας μην νοιάζεται καθόλου γι’ αυτό ο δεύτερος! Δεν είναι άθλιο αυτό; >>

(η πρώτη μαργαρίτα ξαφνικά παύει να φαίνεται αφηρημένη. εστιάζει τα μάτια της πάνω μας και χαμογελάει!)<< Μα αυτό ακριβώς σημαίνει να αγαπάς! Αγαπάς με ανιδιοτέλεια. Μόνο έτσι. Το αντικείμενο ή το πρόσωπο για το οποίο τρέφεις αυτό το συναίσθημα το έχεις γνωρίσει. Το αποδέχεσαι όπως είναι, χωρίς συμβιβασμούς και κανόνες. Όταν μάθεις αρκετά πράγματα για αυτό, θα σου εμνεύσει αγάπη και σεβασμό. Θα σε κάνει να θέλεις να προστατέψεις την ομορφιά του (αγαπάμε αυτό που στα μάτια μας είναι όμορφο [?]) και να το φροντίσεις. Αυτό δε σημαίνει ότι απαραίτητα θα τα πάρεις πίσω αυτά. Δεν υπάρχει συμβόλαιο περί αγάπης! Δεν υπάρχει συμφωνία! Η καρδιά αποφασίζει.. Και αυτό που λες ότι πονάει τους ανθρώπους δεν είναι η αγάπη, αλλά η απουσία της! >>

(κοιταζόμαστε μεταξύ μας. λαμπυρίζουν τα μάτια μας. φαίνεται νιώθουμε ωραία. οι μαργαρίτες συνεχίζουν τη φιλοσοφική τους συζήτηση, αλλά εμείς  τις αφήνουμε σιωπηλά..)

http://www.youtube.com/watch?v=p9PAuWV-Vn0

Σκαρφαλώνουμε στον κορμό του αρχικού δέντρου. Τελικά, καθόμαστε ανακούρκουδα σε ένα από τα πιο ψηλά κλαδιά του. Ανάμεσα από τις πράσινες κουρτίνες πέφτουν κομμάτια φωτεινό γαλάζιο. Γυρίζω, σε κοιτώ με μειδίαμα ευχαρίστησης:

<< Τι είναι Αγάπη για σένα ; >>