Θα δεις… (ποίημα)
(Ένα αγαπημένο μου, ανέκδοτο ποίημα του φίλου Αργύρη, τον οποίον ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανε να το δημοσιεύσω…)
Θα δεις, περίμενε, θα δεις
δεν είναι δα θέμα σπουδής,
αργά και με βήμα σταθερό,
σύμμαχο έχω τον καιρό,
θα δείς, πως είμαι ικανός,
να γίνω κάποτε σοφός.
Τέκνο αγαπητό είμαι της Γαίας
και τα δεσμά μου έσπασε ο Προμηθέας,
γρήγορα θα γίνω θεομάχος,
των Ωκεανών θα βρω το βάθος,
Θ΄ αφήσω πατήματα στους πόλους
και θα πετάξω στ΄ ουρανού τους θόλους..
Του Οδυσσέα θα βρω την πονηριά,
του Ίκαρου θα βάλω τα φτερά,
δε θά ΄μαι στον αέρα άχυρο,
εμένα περιμένει το Άπειρο.
Θε να ξεφύγω με σοφίσματα,
τέχνης στη Γη θ΄ αφήσω κτίσματα.
Βήμα το βήμα θα τη βρω τη γνώση,
δεν με φοβίζει των θεών η τρώση,
στη Γη μου θα θεμελιώσω αξίες,
θα ταξιδέψω σε άλλους Γαλαξίες,
θα λύσω της ζωής το μυστικό,
δε θα μου μείνει τίποτα κρυφό,
θα δεις, περίμενε, θα δεις,
Δεν είναι δα θέμα σπουδής.
Στους εραστές της γνώσης… Διζογλίδης Αργύρης (τηλ: 6977221020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου