Eυτυχισμένοι αιχμαλώτοι
Ο Αλέξανδρος καθόταν μόνος στο δωμάτιό του. Έβηχε πολύ, αλλά παρ' όλα
αυτά κάπνιζε τσιγάρα και πάλι. Βασικά κάπνιζε πολύ. Το δωμάτιο είχε
συνηθίσει την εικόνα του γκρι καπνού. Και τώρα έτσι ήταν. Ο Αλέξανδρος
βυθισμένος σε μια πολυθρόνα καταβρόχθιζε τον καπνό, απολαμβάνοντας κάθε
εισπνοή. Η ώρα ήταν 2 τώρα, αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Οι σκέψεις
του στροβίλιζαν το κεφάλι. Ήταν και πάλι απογοητευμένος. Χιλιάδες
πράγματα που έβλεπε κάθε μέρα, φαινόταν ψεύτικα... πήρε μια γουλιά από
το ποτήρι του ουίσκι... ναι, και αυτό ήταν ψεύτικο, αν και μάρκας, αξίας
30 ευρώ.
Είχε βαρεθεί με τα πλαστά... Σε αυτόν τον κόσμο ζούσε και ο ίδιος. Κάθε
γαμημένη μέρα ήταν ψεύτικη. Από το πρωί, άρχισε η μαζική εξαπάτηση των
ανθρώπων που έπαιρναν θέση μπροστά στο τρανζίστορ, μόνο για να ακούσουν
την είδηση της ημέρας. Κάποιοι ήξεραν να χειραγωγούν τους ανθρώπους. Ο
Αλέξανδρος έχει ήδη σταματήσει να το κάνει... Δεν άνοιγε πια ραδιόφωνο.
Συνήθως τα νέα ήταν παραπλανητικά... Προτιμούσε την πολυθρόνα του και
τη θέα από το παράθυρο. Τουλάχιστον ήταν πιο αληθινή. Θυμήθηκε το
υποκριτικό χαμόγελο του περιπτερά απέναντι, τον οποίο έβλεπε κάθε πρωί.
«Καλημέρα» - έλεγε χαμογελαστά, μα με μισή καρδιά. Ναι, οι άνθρωποι
είχαν αρχίσει να συμπεριφέρονται ανειλικρινώς, ακόμη και χωρίς
συγκεκριμένη αιτία. Ξένοι ήταν... οι φίλοι του; Ο Αλέξανδρος είχε
πολλούς φίλους. Όμως, ο ίδιος πάντα ισχυρίζονταν ότι υπάρχουν μόνο δυο ή
τρεις πραγματικοί φίλοι. Τους σκέφτηκε και χαμογέλασε. Ναι,
χαμογέλασε... επειδή ήταν πραγματικοί φίλοι του, οι οποίοι, αν και δε
βλέπονταν πολύ, ήταν πιστοί και ειλικρινείς. Αλλά μέσα σε λίγα
δευτερόλεπτα, το πρόσωπό του κατσούφιασε πάλι... Θυμήθηκε αυτούς που
ονόμαζε κάποτε φίλους του, και τώρα του είχαν γυρίσει την πλάτη.
"Υπάρχουν και ψεύτικοι φίλοι" - είπε ο ίδιος.
Ήταν τώρα 3:00. Ο Αλέξανδρος έσβησε και το τελευταίο τσιγάρο στο τασάκι
και έκλεισε το διακόπτη φωτός. "Τελικά που ζούμε; Περιτριγυρισμένοι από
πλαστά στοιχεία, δήθεν φίλους, ψεύτικες υποσχέσεις και τα συναισθήματα.
Ναι, ζούμε σε έναν ψεύτικο κόσμο γεμάτο από ανθρώπους που εξαπατήθηκαν.
Ζούμε ευτυχισμένοι αιχμάλωτοι. Αποκοιμήθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου