Τσαλαπετεινός

Τσαλαπετεινός

Αφέντη δεν ξέρω αν πρώτα πρέπει να σε ευχαριστήσω για την τιμή της αφιέρωσης ή να βγάλω το καπέλο μου στην ανάρτησή σου. Από τον Προφήτη Ελισσαίο- μεγάλη η χάρη του – και δώθε ο πήχης πια δε φαίνεται τόσο ψηλά που ανέβηκε.
Τι να πρωτοπώ; Για την καταπληκτική ιδέα της ανάρτησης, για την εξαιρετική επιλογή των επιγραμμάτων, για την εικονογράφηση – Μόραλης εκπληκτκός… (Με κόλλησες το χούι σου και έχω αρχίσει να μασουλάω το καπέλο μου κι εγώ δεν έχω μεγάλη συλλογή σαν του λόγου σου.)

Το μόνο που μπορώ να καταθέσω ως συνεισφορά είναι σχετικής θεματολογίας όμως προέρχεται από τη Μήδεια του Ευριπίδη σε μετάφραση Πρεβελάκη, μελοποίηση Χατζηδάκι με τον Δ. Ψαριανό. (Να βάλω και το αρχαίο κείμενο έ; )

ἔρωτες ὑπὲρ μὲν ἄγαν
ἐλθόντες οὐκ εὐδοξίαν
οὐδ΄ ἀρετὰν παρέδωκαν
ἀνδράσιν· εἰ δ΄ ἅλις ἔλθοι
Κύπρις͵ οὐκ ἄλλα θεὸς εὔχαρις οὕτως.

μήποτ΄͵ ὦ δέσποιν΄͵ ἐπ΄ ἐμοὶ χρυσέων τόξων ἐφείης
ἱμέρῳ χρίσασ΄ ἄφυκτον οἰστόν.



στο Νοεμβρίου 29, 2009 στις 11:05
renata