Ατομική μου Ενέργεια

Τα έξοδά μου όλα,

Ο πλειστηριασμός της ζωής μου ∙

Μια πανάρχαια σκούφια,

Που κρατούσε τους χειμώνες μου

Όλο ανοιχτούς,

Με στέγαστρο ανάμνηση

Στα άδεια μου μάτια,

Και οπές ατίθασες,

Να δείχνουν το χάος

Στηρίζοντας την αποστολή –

Απόσπαση κραυγής,

Μ’ απόταξη νου,

Όταν

Επιτάσσονται τα κουρέλια

Που εξυψώνουν τον Άτρωτο

Με πυξίδα μυαλό

Απομαγνητισμένης ισχύος,

Σε τοπίο ουτοπικό,

Όταν η πάλη με

Το ακατόρθωτο

Τρέλανε τα στημένα –

Παίγνια επίγεια

Μαθηματικής επικάλυψης

Και

Κλονίστηκε το εσώτερον

Για να με βρεις

Να σε αναγνωρίσω

Μέσα σε μύρια είδωλα –

Μάσκες ανεξάντλητες

Περαστικών σκαλοπατιών.

Μετά τη συντέλεια

Σε πήρα στο κύμα

Σκαρώνοντας το επόμενο

Σκαρί των αιώνων μας

Με λιονταρίσια χαίτη

Και αφή της τίγρης

Στο κάτοπτρο

Των φιλιών.

Λαξεύτηκε από ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ στις Κυριακή, Ιουνίου 02, 2013